Groupe Union Défense
Groupe Union Défense (Zjednoczona Grupa Obrony, pierwotna nazwa Groupe Union Droit, GUD) – francuski nacjonalistyczny związek studencki utworzony w latach 60. XX wieku. GUD ma swoją siedzibę w miasteczku studenckim Uniwersytecie Panthéon-Assas[1][2].
Ideologia
[edytuj | edytuj kod]GUD utworzony został pierwotnie jako skrajnie prawicowa, antykomunistyczna organizacja młodzieżowa. W połowie lat 80. GUD przeszedł na pozycje Trzeciej Pozycji głosząc teorie narodowo-rewolucyjne. GUD opowiedział się za antysyjonizmem i antyamerykanizmem i poparł syryjskiego prezydenta Hafiza al-Asada[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]
GUD został założony w grudniu 1968 roku pod nazwą grupa Union Droit na Uniwersytecie Panthéon-Assas przez Alaina Roberta , Gérarda Longueta , Gérarda Ecorcheville i niektórych członków ruchu politycznego Occident. We wczesnym okresie był to konserwatywny ruch studencki[4].
W latach 70. i na początku 80. GUD powiązany był z neofaszystowską Parti des Forces Nouvelles i wydawał satyryczny, kontrkulturowy miesięcznik Alternatywa[5].
W dniu 9 maja 1994 r. członek GUD Sébastien Deyzieu zmarł po starciach między nacjonalistami a policją, która rozbiła antyamerykańską demonstrację współorganizowaną przez GUD.[6]. Członkowie GUD wzięli udział w zamieszkach, które wybuchły po śmierci Deyzieu[7].
W 1998 roku Groupe Union Défense zjednoczyła się z organizacjami Jeune Résistance i Union des Cercles Résistance, tworząc organizację Unite Radicale. Unite Radicale została rozwiązana[8] po nieudanej próbie zamachu na prezydenta Jacquesa Chiraca dokonanej przez nacjonalistę Maxime'a Brunerie[9] W 2017 roku członkowie GUD zaskłotowali budynek w Lyonie i założyli ruch polityczny Bastion Społeczny.
Udział w konfliktach
[edytuj | edytuj kod]Niektórzy członkowie GUD walczyli w libańskiej wojnie domowej[10] w 1976 r., chorwackiej wojnie o niepodległość[11] w latach 90. oraz w czasie wojny domowej w Birmie po stronie Karenów. W 1985 r. członek GUD Jean-Philippe Courrèges zginął walcząc w szeregach KNLA[12]. Członkowie GUD mieli powiązania z Departamentem Ochrony-Bezpieczeństwa, wydziałem bezpieczeństwa Zjednoczenia Narodowego[13]. Były członek GUD Alain Orsoni był członkiem Frontu Narodowego Wyzwolenia Korsyki[14].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Avec "Assas Patriote", l'extrême droite tente de reprendre pied à Paris-II Panthéon-Assas
- ↑ Élections à Assas: le GUD tente de reprendre pied
- ↑ Extrême droite : les rats noirs de retour
- ↑ Extrême droite : les rats noirs de retour
- ↑ Dossier extrême droite radicale: Groupe Union Défense
- ↑ L'extrême droite radicale tente une sortie sur le social, le 9 mai
- ↑ C’était un 9 mai : mort de Sébastien Deyzieu
- ↑ Would-be assassin rooted in hard right
- ↑ Chirac escapes lone gunman's bullet
- ↑ Not Only Syria? The Phenomenon of Foreign Fighters in a Comparative Perspective, p. 94
- ↑ James Ciment World Terrorism: An Encyclopedia of Political Violence from Ancient Times to the Post-9/11 Era, s. 234.
- ↑ C’était un 4 octobre…
- ↑ Abel Mestre et Caroline Monnot, « Les réseaux du Front national », Sylvain Crépon, Alexandre Dézé, Nonna Mayer, Les Faux-semblants du Front national : sociologie d'un parti politique, Presses de Sciences PoP
- ↑ Alain Orsoni: seul face à sa peur